We hebben de ‘Parooldriehoek’ in Amsterdam bezocht. Voor Design hadden we namelijk de opdracht gekregen de plek te verkennen om er vervolgens zelf iets voor te maken, wat wel voldoet aan de eis dat de huidige functie behouden blijft en het geïnspireerd is door één van Gerrit Rietveld’s ontwerpen. Dit hoeft niet persé één van zijn gebouwen te zijn. Wat ook belangrijk is dat de keuze van het Rietveld gebouw gebaseerd is op de manier waarop hij een relatie legt tussen het ontwerp en de omgeving.
Om de Parooldriehoek en de omgeving te verkennen hebben we bepaalde elementen, zoals de brug, opgemeten om een idee te krijgen van hoe groot het is en om de verhoudingen te kunnen begrijpen. Tevens foto’s en snelle schetsjes gemaakt.
De Parooldriehoek wordt omgeven door twee tunnels, een fietspad en een spoorbrug. Er zijn daarom uiteraard veel mensen en veel verkeerslawaai. De plek zelf ziet er, simpel omschreven, uit als een stuk gras met wat bomen. Het is fijn om er zelf heen te gaan, omdat je dan behalve de visuele omschrijving ook een bepaald gevoel bij kan krijgen.
Ik vond het mooi dat het is alsof je in een geheim, verlaten parkje terecht komt, dat omgeven is door zoveel drukte en lawaai. Dit is dan ook wat ik wilde behouden en versterken, door middel van het bouwen van een wand, maar wel één zodat de plek nog steeds toegankelijk is voor mensen (en dieren..). Om van buitenaf naar te kijken of om er ook daadwerkelijk “binnen te dringen”.
Mijn inspiratiebron is het Huis Rietveld uit 1966. Wat me hier aan op viel is de richting. Op de foto zie je dat het een soort van halve cirkel is die wijst naar het stuk open grond. Het heeft iets krachtigs en groots.
